Publiczne Przedszkole Nr 1w Garwolinie zostało oddane do użytku w 1978r. W czerwcu 2003r odbyły się uroczyste obchody 25-lecia przedszkola. Uchwałą Rady Miasta z dnia 24 maja 2005r. placówce została nadana nazwa ”Bajka".

Przedszkole Nr 1,,Bajka" zlokalizowane jest przy ulicy Janusza Korczaka 8. Jest to budynek wolnostojący, piętrowy, otoczony zielenią.

Budynek objęty jest monitoringiem. Posiada też kamery telewizyjne umieszczone w holu dolnej kondygnacji, system alarmowy spełniający wymogi Unii Europejskiej oraz pogodowy regulator temperatury.

Przedszkole dysponuje dużym ogrodem przedszkolnym, wyposażonym w sprzęt terenowy do zabaw i zajęć dla dzieci na świeżym powietrzu.

Wyposażenie przedszkola jest systematycznie unowocześniane i modernizowane. Sprzęt oraz inne urządzenia posiadają odpowiednie certyfikaty bezpieczeństwa. Każda sala jest urządzona funkcjonalnie i ma swój niepowtarzalny wystrój. Na uwagę zasługują zorganizowane kąciki złości, w których dzieci uczą się radzenia sobie z trudnymi emocjami. Hol na dolnej kondygnacji wyposażony jest w duże atrakcyjne zabawki, co stanowi bazę adaptacyjną dla nowoprzyjętych przedszkolaków. Ponadto na holu dolnej kondygnacji znajduje się „Biblioteczka zaufania” dla dzieci, ciesząca się szczególnym zainteresowaniem wychowanków i rodziców. Tam też znajduje się wystawa „pamiętników lektur” i wystawa wytworów prac dziecięcych.

Stosujemy nowatorskie metody pracy. Aktualnie pracujemy metodą projektów.

Poszerzamy zakres i atrakcyjność działań opiekuńczo-wychowawczo-dydaktycznych poprzez intensywną współpracę z placówkami oświatowymi i innymi zakładami użyteczności publicznej. Poszerzamy też ofertę zajęć edukacyjnych organizując atrakcyjne wycieczki dla dzieci.

Metoda projektów polega na prowadzeniu przez dzieci badań na wybrany temat. Źródłem projektów jest życie codzienne. Punktem wyjścia jest sytuacja, która cieszy się szczególnym zainteresowaniem dzieci. Dzieci same inicjują, planują i wykonują przedsięwzięcia, a następnie próbują je oceniać. Nauczyciel jest osobą wspomagającą. Tworzy warunki i wyzwala inicjatywę dzieci. Cechą charakterystyczną tej metody jest wiązanie działalności praktycznej z działalnością umysłową. Dzieci uczą czynnie poprzez badanie, eksperymentowanie, obserwację. Mają prawo wyboru zadania, szukania własnych sposobów rozwiązania oraz prawo własnej oceny sposobu wykonania. Niezwykłe w tej metodzie jest to, że nie ogranicza się czasu. W konsekwencji dzieci stają się bardziej samodzielne, odpowiedzialne za własną działalność, mają poczucie własnych kompetencji, a także nabywają umiejętności współdziałania i komunikowania się z innymi dziećmi i dorosłymi.

Głównym założeniem metody jest osobiste zaangażowanie dzieci i bezpośrednie doświadczenie jako podstawa nabywania i utrwalania wiedzy, umiejętności. Projekty są nastawione na wydobywanie indywidualnego potencjału dziecka i skupiają się bardziej na procesie nabywania wiedzy i weryfikowania hipotez niż na ostatecznym efekcie.
- umiejętności społeczne i emocjonalne, takie jak: współpraca w zespołach rówieśniczych, przyjmowanie perspektywy innych osób, pewność siebie;
- umiejętności werbalne w zakresie: zadawania i rozumienia pytań, budowania dłuższych wypowiedzi narracyjnych z uwzględnieniem związków przyczynowo - skutkowych, wzbogacania słownictwa;
- umiejętności autoprezentacyjne, szczególnie umiejętność prezentowania swojej wiedzy na forum grupy, wyrażania swojego zdania wobec rówieśników i dorosłych,
- kreatywną postawę wobec świata, w tym: myślenie pytajne, ciekawość świata, dociekliwość, umiejętność rozwiązywania problemów otwartych,
- predyspozycje do aktywnego zdobywania wiedzy, otwartość na nową wiedzę; samodzielność myślenia i działania;
- tzw. umiejętności szkolne, m.in. matematyczne (przeliczanie, mierzenie, myślenie przyczynowo - skutkowe i symboliczne), wiedzę o świecie technicznym, przyrodniczym i społecznym, sprawność grafomotoryczną, gotowość do czytania i pisania.

Etapy metody projektów: Na etapie I następuje wybór tematu. Może on zostać wskazany przez nauczyciela na podstawie obserwacji zainteresowań dzieci, ale zdecydowanie lepiej, jeśli to same dzieci, z pomocą dorosłego, podczas dyskusji dokonują wyboru tematu. Na etapie II rozwija się właściwa aktywność badawcza dzieci. Po ponownej analizie siatek projektowych nauczyciel ustala bardzo ogólny plan działania. Dzieci pogłębiają wiedzę przez weryfikację hipotez, poszukiwanie odpowiedzi na pytania i podczas:
- zajęć terenowych (wyjścia do zakładów pracy, pracowni rzemieślniczych, na uniwersytet itp.),
- tworzenia szkiców z natury,
- spotkań z ekspertami,
- eksperymentów,
- tworzenia modeli,
- dzielenia się osobistymi historiami,
- analizy źródeł wtórnych, takich jak: albumy, zdjęcia czy filmy,
- dyskusji i pokazów,
- realizowania projektów artystycznych.
Na ostatnim, III etapie projektu następuje podsumowanie zdobytej wiedzy, m.in. poprzez dyskusje z dziećmi, przegląd i uzupełnienie siatki tematycznej i siatki pytań, opisanie doświadczeń, ponowne przeanalizowanie zgromadzonych informacji. W ramach przygotowania do prezentacji cała grupa przeprowadza selekcję materiału i wspólnie decyduje o sposobie jego prezentacji.